vioft2nnt8|2000BDFC6638|yunusbirbilen|tbl_sayfa|metin|0xfdffbe8002000000f004000001000400T.C. Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3255 E., 2021/9153 K. "İçtihat Metni" Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine göre; 18/02/2015 günü saat 20.30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahal dışı, aydınlatmanın bozuk olduğu, bölünmüş, dört şeritli, düz ve eğimsiz otoyolda seyir halindeyken, otomobilin sol ön kısımları ile aynı istikamette seyreden ölen'in idaresindeki motosiklete arkadan çarpması şeklinde meydana gelen ve bir kişinin öldüğü olayda, Adli Tıp İstanbul İhtisas Dairesi tarafından tanzim edilen raporda, sanık ile ölen hakkında alternatifli kusur dağılımı yapıldığı, yerel mahkemece sanığın yeterli takip mesafesini korumadığından asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği kabul edilerek yeterli bilirkişi raporu ve yeterli gerekçe ile kusur tespiti yapıldığından, tebliğnamenin bozma öneren 2-A nolu görüşüne, gerekçeli karar da ölenin idaresindeki motosikletin farlarının yandığı kabul edilerek sanığın savunmasına itibar edilmediği yazılı olduğundan, tebliğnamenin bozma öneren 2-B nolu görüşüne, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının paraya çevrilmesi hususunda gösterdiği gerekçe yasal ve yeterli görüldüğünden, tebliğnamenin bozma öneren 2-C nolu bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ceza miktarına, kusur durumuna, eksik incelemeye, katılan vekilinin ceza miktarına ve sair temyiz itirazlarının reddine ancak; 1.Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken TCK’nın 50/4. maddesi yönlendirmesi ile TCK’nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK’nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi ve hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulama maddesi olan TCK'nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi, 2.5237 sayılı TCK'nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında B ve A2 sürücü belgesinin bulunduğu, sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki otomobil ile yaptığı ve bu nedenle sanığın somut olaya konu taksirle öldürme suçu sebebiyle A2 sınıfı sürücü belgesinin geri alınamayacağı gözetilmeden, sanığa ait sürücü belgesinin sınıfı belirtilmeden geri alınmasına karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322.maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1.fıkrasının C ve D bendinin çıkarılarak yerine “Sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın suçun işleniş şekli, suçun işlenmesindeki özellikler de dikkate alınarak, TCK'nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a.maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükmün 2.fıkrasına ''B sınıfı'' ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
T.C.
Yargıtay
12. Ceza Dairesi
2020/3255 E., 2021/9153 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; 18/02/2015 günü saat 20.30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahal dışı, aydınlatmanın bozuk olduğu, bölünmüş, dört şeritli, düz ve eğimsiz otoyolda seyir halindeyken, otomobilin sol ön kısımları ile aynı istikamette seyreden ölen'in idaresindeki motosiklete arkadan çarpması şeklinde meydana gelen ve bir kişinin öldüğü olayda, Adli Tıp İstanbul İhtisas Dairesi tarafından tanzim edilen raporda, sanık ile ölen hakkında alternatifli kusur dağılımı yapıldığı, yerel mahkemece sanığın yeterli takip mesafesini korumadığından asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği kabul edilerek yeterli bilirkişi raporu ve yeterli gerekçe ile kusur tespiti yapıldığından, tebliğnamenin bozma öneren 2-A nolu görüşüne, gerekçeli karar da ölenin idaresindeki motosikletin farlarının yandığı kabul edilerek sanığın savunmasına itibar edilmediği yazılı olduğundan, tebliğnamenin bozma öneren 2-B nolu görüşüne, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının paraya çevrilmesi hususunda gösterdiği gerekçe yasal ve yeterli görüldüğünden, tebliğnamenin bozma öneren 2-C nolu bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ceza miktarına, kusur durumuna, eksik incelemeye, katılan vekilinin ceza miktarına ve sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1.Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken TCK’nın 50/4. maddesi yönlendirmesi ile TCK’nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK’nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi ve hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulama maddesi olan TCK'nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2.5237 sayılı TCK'nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında B ve A2 sürücü belgesinin bulunduğu, sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki otomobil ile yaptığı ve bu nedenle sanığın somut olaya konu taksirle öldürme suçu sebebiyle A2 sınıfı sürücü belgesinin geri alınamayacağı gözetilmeden, sanığa ait sürücü belgesinin sınıfı belirtilmeden geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322.maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1.fıkrasının C ve D bendinin çıkarılarak yerine “Sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın suçun işleniş şekli, suçun işlenmesindeki özellikler de dikkate alınarak, TCK'nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a.maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükmün 2.fıkrasına ''B sınıfı'' ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.